адчай

назоўнік | мужчынскі род

  1. Стан крайняй безнадзейнасці, роспач.

    • Плакаць у адчаі.

  2. Рашучасць, адвага, вялікая рызыка, безразважная храбрасць.

    • Усе дзівіліся адчаю і смеласці воінаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)