адчай назоўнік | мужчынскі род
-
Стан крайняй безнадзейнасці, роспач.
- Плакаць у адчаі.
-
Рашучасць, адвага, вялікая рызыка, безразважная храбрасць.
- Усе дзівіліся адчаю і смеласці воінаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)