Verbum

адчай

назоўнік | мужчынскі род

1. Стан крайняй безнадзейнасці, роспач.

   • Плакаць у адчаі.

2. Рашучасць, адвага, вялікая рызыка, безразважная храбрасць.

   • Усе дзівіліся адчаю і смеласці воінаў.