адхадзіць2 дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
-
Скончыць, перастаць хадзіць.
-
Прахадзіць, правесці ў хадзьбе пэўны час.
-
Стаміць, пашкодзіць што-н. хадзьбой.
- А. ногі.
-
Адлупцаваць, набіць.
- А. дзягай.
|| незакончанае трыванне: адходжваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)