абве́трыцца, ​; зак.

  1. Зрабіцца агрубелым, шурпатым ад ветру (пра твар, губы і пад.).

    • Твар абветрыўся.
  2. Абсохнуць на ветры.

    • Збажына абветрылася.

|| незак. абветрывацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)