абве́яць, ; зак.

  1. Абадзьмуць паветранай плынню.

    • Ветрык абвеяў калоссе.
  2. Абарваць, абтрэсці (пра лісце, пялёсткі і пад.).

    • Моцны вецер абвеяў сухое лісце.
  3. Абсыпаць чым-н.

    • Падарожнага абвеяла (безас.) снегам.

|| незак. абвяваць, і абвейваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)