абві́ць, ✂; зак.

  1. Абматаць што-н. чым-н. або што-н. вакол чаго-н., апаясаць.

    • А. провад ізаляцыйнай стужкай.
    • А. косы вакол галавы.

  2. Аплесці галінамі (пра расліны).

    • Хмель абвіў слупы паркана.

|| незак. абвіваць, ✂.

|| наз. абвіўка, ✂ і абвіванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)