абвалачы́, ; зак.

  1. Ахутаць, пакрыць сабой з усіх бакоў, зацягнуць.

    • Хмары абвалаклі ўсё неба.
  2. Правалачы, працягнуць каго-, што-н. вакол чаго-н.

    • А. вакол хаты.

|| незак. абвалакаць, і абвалакваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)