абла́шчыць, ; зак.

  1. Ласкава, са спагадай абысціся з кім-н.

    • А. сірату.
  2. Лашчачы, зрабіць жывёліну рахманай.

    • А. сабаку.

|| незак. аблашчваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)