абламаць

дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Ломячы, аддзяліць частку, кавалак чаго-н.

    • А. сук.
    • А. лёд.

  2. Паабломваць усё або многае.

    • А. сухія галінкі.
    • А. бэз.

  3. пераноснае значэнне, каго. З цяжкасцю ўгаварыць, пераканаць, а таксама перамагчы ўпартасць і пад. (размоўнае).

    • А. яго і зрабіць паслухмяным.
    • Абламаць рогі каму (размоўнае) — уціхамірыць, утаймаваць, падпарадкаваць каго-н.

|| незакончанае трыванне: абломваць і абломліваць.

|| назоўнік: аблом, абломванне і абломліванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)