абкруці́ць, ; зак.

  1. Абматаць, абвіць што-н. вакол чаго-н.

    • А. шалік вакол шыі.
  2. Заматаць, укруціць што-н. чым-н.

    • А. нагу бінтам.
  3. Абхітрыць (разм.).

    • Абкруціў мужык пана.
  4. Ажаніць (разм.).

    • Абкруцілі хлопца, як бачыш.

|| незак. абкручваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)