абкруці́ць,
-
Абматаць, абвіць што
-н. вакол чаго-н. - А. шалік вакол шыі.
-
Заматаць, укруціць што
-н. чым-н. - А. нагу бінтам.
-
Абхітрыць (
разм. ).- Абкруціў мужык пана.
-
Ажаніць (
разм. ).- Абкруцілі хлопца, як бачыш.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)