абкало́ць​2, ✂; зак.

Пакалоць чым-н. вострым вакол чаго-н. або па ўсёй паверхні; параніць уколамі каго-, што-н.

  • А. рукі калючкамі руж.

|| незак. абколваць, ✂.

|| наз. абколванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)