аб’ездзіць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Часта выязджаючы, пабываць у многіх месцах.
- А. усю краіну.
-
Прывучыць каня да язды, хадзіць пад сядлом.
- А. жарэбчыка.
-
Абкатаць, яздой праверыць машыну.
- А. машыну.
-
Укатаць, зрабіць роўным, гладкім.
- А. дарогу
|| незакончанае трыванне: аб’язджаць.
|| назоўнік: аб’езд і аб’ездка.
- Аб’езд хворых.
- Аб’ездка коней.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)