аб’ектывава́ць, ✂; зак. і незак.

Увасобіць (увасабляць) што-н. у чым-н. аб’ектыўным, рэчыўным, даступным успрыманню.

  • А. мастацкі замысел.

|| наз. аб’ектывацыя, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)