абі́ўка, ✂, ж.

  1. гл. абабіць.

  2. Матэрыял, якім абіваюць што-н.

    • Плюшавая а. мэблі.

|| прым. абівачны, ✂ і абіўны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)