абіўка

назоўнік | жаночы род

  1. гл. абабіць.

  2. Матэрыял, якім абіваюць што-н.

    • Плюшавая а. мэблі.

|| прыметнік: абівачны і абіўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)