абгрунтава́ць, ; зак.

Прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго-н., пацвердзіць фактамі.

  • А. палажэнні сваёй кнігі.

|| незак. абгрунтоўваць, .

|| наз. абгрунтаванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)