абдуры́ць, ; зак. (разм.).

Ашукаць, перахітрыць каго-н.

  • А. прастака.

|| незак. абдурваць, .

|| наз. абдурванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)