абаткну́ць, ✂; зак.

  1. Заткнуць чым-н. дзіркі, шчыліны і пад.

    • А. пазы мохам.
    • А. і засмаліць лодку.

  2. Абгарадзіць што-н., абкружыць чым-н. уваткнутым.

    • А. галінкамі градку.

|| незак. абтыкаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)