Verbum

абарона назоўнік | жаночы род

1. гл. абараніць.

2. Сукупнасць сродкаў, неабходных для адпору ворагу.

   • Мацаваць абарону краіны.

3. Сістэма абарончых збудаванняў.

   • Прарваць абарону ворага.

4. Абарончы бок у судовым працэсе, у гульні.

   • Сведкі абароны.
   • Гуляць у абароне.

|| прыметнік: абаронны.