жар
муж. гарачыня, спёка, жар, гарачка, лежать в жару — ляжаць у гарачцы запал, задать жару — задаць дыхту поддать жару — паддаць пары чужими руками жар загребать погов. — чужымі рукамі жар заграбацьРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)