упор

муж. упор, упіранне, точка упора — пункт упору упор, падпорка, стрелять с упора — страляць з упора в упор выстрелить — стрэліць ва ўпор делать упор — рабіць упор говорить, смотреть в упор — гаварыць, глядзець у вочы ставить вопрос в упор — ставіць пытанне рубам

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)