уединение

ср. адасабленне, адасобліванне, самота, адзінота, адасобленасць, зацішак, он любит уединение — ён любіць самоту (адзіноту) он жил в уединении — ён жыў у адзіноце

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)