притча

жен. прытча, алегорыя, евангельская притча — евангельская прытча (прыпавесць) говорить притчами — гаварыць алегорыямі здарэнне, выпадак, дзіва, что за притча? — што за дзіва? вот так притча! — вось дык здарэнне!, вось дык дзіва! стать притчей во языцех шутл. — не сыходзіць у людзей з языкоў, стаць пагалоскай

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)