покончить

пакончыць, скончыць, покончить дело миром — пакончыць (скончыць) справу мірам покончим с этим раз навсегда — пакончым (скончым) гэта раз назаўсёды покончить с собой — пакончыць з сабою покончить жизнь самоубийством — скончыць самагубствам

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)