невменяемый

1) юр. в невменяемом состоянии — у стане поўнай адсутнасці памяці он невменяем — у яго поўнасцю адсутнічае памяць непрытомны, раз’юшаны, шалёны, быть невменяемым (вне себя) — не помніць сябе невменяем от гнева — не помніць сябе ад гневу

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)