чужо́й
1.
чужи́е ве́щи чужы́я рэ́чы;
под чужи́м и́менем пад чужы́м і́мем;
в чужи́е ру́ки у чужы́я ру́кі;
они́ чужи́е друг дру́гу яны́ чужы́я адзі́н друго́му;
2.
◊
чужи́ми рука́ми жар загреба́ть
на чужо́й счёт на чужы́ кошт;
с чужи́х слов з чужы́х слоў;
в чужи́х рука́х пиро́г вели́к (большо́й) у чужы́х рука́х піро́г вялі́кі;
под чужу́ю ду́дку пляса́ть
чужу́ю беду́ рука́ми разведу́
на чужо́й карава́й рот не разева́й
с чужо́го коня́ среди́ гря́зи доло́й
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)