чих разг.
1. м., сущ. чых, род. чы́ху м.; чха́нне, -ння ср.;
2. межд. чых, ачхі́, апчхі́;
◊
на вся́кий чих не наздра́вствуешься посл. на ко́жны чых не наздаро́ўкаешся; на ко́жны гук не адгу́каешся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)