черёд м., разг.

1. в разн. знач. чарга́, -гі́ ж.;

стоя́ть в череду́ стая́ць у чарзе́;

тепе́рь твой черёд цяпе́р твая́ чарга́;

2. (порядок) пара́дак, -дку м.;

всё идёт свои́м чередо́м усё ідзе́ сваі́м пара́дкам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)