упере́ться сов.
1. в разн. знач. упе́рціся;
2. перен., разг. упе́рціся; (заупрямиться — ещё) заўпа́рціцца, занараві́цца, занату́рыцца; см. упира́ться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)