уноси́ться

1. разг. (убегать) імча́цца; не́сціся;

2. перен. (миновать) міна́ць; (исчезать) зніка́ць;

3. перен. (о мыслях и т. п.) зано́сіцца; см. унести́сь;

4. страд. не́сціся, выно́сіцца, адно́сіцца, зно́сіцца, зано́сіцца; кра́сціся; адбіра́цца, бра́цца; см. уноси́ть​ 1—3;

◊

уноси́ться в облака́ луна́ць у надхма́р’і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)