удивле́ние здзіўле́нне, -ння ср.; (диво) дзі́ва, -ва ср.;

от удивле́ния ад здзіўле́ння;

с удивле́нием са здзіўле́ннем, (удивлённо) здзі́ўлена;

на удивле́ние на дзі́ва, на здзіўле́нне;

к велича́йшему удивле́нию на веліза́рнае здзіўле́нне;

что за удивле́ние! што за дзі́ва!;

приводи́ть, привести́ в удивле́ние дзіві́ць, здзіві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)