угна́ть сов.

1. пагна́ць; (выгнать) вы́гнаць, мног. павыганя́ць; (отогнать) адагна́ць, мног. паадганя́ць; (загнать) загна́ць, мног. пазаганя́ць;

2. (похитить) разг. укра́сці; см. угоня́тьI;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)