тыл в разн. знач. тыл, род. ты́лу м.;

в тылу́ врага́ у ты́ле во́рага;

зайти́ с ты́ла зайсці́ з ты́лу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)