счёт
1. (действие) лічэ́нне, -ння
вести́ счёт деньга́м лічы́ць гро́шы;
ребёнок зна́ет счёт до ста дзіця́ ве́дае лічэ́нне да ста (дзіця́ ўме́е лічы́ць да ста);
2.
лицево́й счёт асабо́вы раху́нак;
теку́щий счёт бягу́чы раху́нак;
откры́ть счёт адкры́ць раху́нак;
3. (средства) кошт,
содержа́ть на свой счёт утры́мліваць на свой кошт;
4.
счёт очко́в лік ачко́ў;
◊
в два счёта як ба́чыш, у адзі́н мо́мант;
без счёту бе́зліч, без лі́ку;
сбро́сить со счето́в скі́нуць з раху́нку (разлі́ку), не браць пад ува́гу;
в коне́чном счёте у канчатко́вым вы́ніку;
свести́ счёты зве́сці разлі́кі (раху́нкі), расквіта́цца, паквіта́цца;
в счёт у лік;
за счёт за кошт;
ли́чные счёты асабі́стыя раху́нкі;
на свой счёт на свой (кошт) раху́нак;
быть на хоро́шем счету́ мець до́брую рэпута́цыю;
терять счёт губля́ць лік;
что за счёты ці ва́рта лічы́цца;
сби́ться со счёту збі́цца з ліку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)