супроти́вный

1. уст., прост. (противоположный) проціле́глы, супрацьле́глы; супраці́ўны;

2. (противоречащий, непокорный) прост. праці́ўны, супраці́ўны; непако́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)