спёртый

1. прич. спёрты; см. спере́ть​I;

2. прил., разг. ця́жкі;

спёртый во́здух ця́жкае паве́тра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)