слы́шать
1.
я слы́шу че́й-то го́лос я чу́ю не́чы го́лас;
он одни́м у́хом не слы́шит ён адны́м ву́хам не чу́е;
ты слы́шал но́вость? ты чуў навіну́?;
приходи́те за́втра, слы́шите? прыхо́дзьце за́ўтра, чу́еце?;
2. (ощущать) чуць;
слы́шать за́пах чуць пах;
3. (ощущать, замечать) чуць, заўважа́ць;
я не слы́шал (не заме́тил), как уколо́л ру́ку я не чуў (не заўва́жыў), як укало́ў руку́;
◊
не слы́шать (не чу́ять) ног под собо́й не чуць ног пад сабо́й;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)