следI след,
за́ячий след за́ячы (зае́чы) след;
следы́ слёз сляды́ слёз;
следы́ преступле́ния сляды́ злачы́нства;
навести́ на след наве́сці на след;
◊
напа́сть на след напа́сці на след;
идти́ по чьи́м-л. следа́м ісці́ па чыі́х-не́будзь сляда́х;
по све́жим следа́м па све́жых сляда́х;
его́ и след просты́л яго́ і след прасты́ў;
замести́ (запу́тать) следы́ заме́сці (зблы́таць, загла́дзіць) сляды́;
не оста́лось и следа́ не застало́ся і сле́ду;
и следа нет і сле́ду няма́;
след в след след у след;
без следа без сле́ду;
по горя́чим следа́м па гара́чых сляда́х;
пу́тать следы́ блы́таць сляды́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)