ска́терть ж. абру́с, -са м., насто́льнік, -ка м.;

◊

ска́тертью доро́га гла́дкай даро́гі, з лёгкім ве́трам;

скатерть-самобра́нка, см. самобра́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)