си́ла
1.
уда́рить с си́лой мо́цна ўда́рыць (вы́цяць);
применя́ть си́лу ужыва́ць сі́лу;
лиши́ться сил заста́цца без сіл, стра́ціць сі́лу;
облада́ть си́лой мець вялі́кую сі́лу;
си́ла во́ли сі́ла во́лі;
душе́вные си́лы душэ́ўныя сі́лы;
дви́жущие си́лы ру́хаючыя сі́лы;
неисчисли́мые си́лы незлічо́ныя сі́лы;
возду́шные си́лы паве́траныя сі́лы;
вооружённые си́лы узбро́еныя сі́лы;
бро́сить в ата́ку све́жие си́лы кі́нуць у ата́ку све́жыя сі́лы;
центробе́жная си́ла цэнтрабе́жная сі́ла;
си́ла тя́жести сі́ла цяжа́ру;
равноде́йствующая си́ла раўнадзе́йная сі́ла;
си́ла притяже́ния сі́ла прыцягне́ння;
си́ла ине́рции сі́ла іне́рцыі;
си́ла ве́тра сі́ла ве́тру;
си́ла взры́ва сіла вы́буху (узры́ву);
си́ла то́ка сі́ла то́ку;
производи́тельные си́лы
рабо́чая си́ла рабо́чая сі́ла;
лошади́ная си́ла
2. (действительность, значение) моц,
но́вый зако́н вступи́л в си́лу но́вы зако́н набы́ў моц (увайшо́ў у сі́лу);
3. (множество)
◊
войти́ в си́лу (о живых существах) набра́цца сі́лы, (о законе
в си́лах у сі́лах;
в си́лу (чего-л.) у вы́ніку (з прычы́ны) (чаго-небудзь);
в си́ле у сі́ле;
собственны́ми си́лами ула́снымі сі́ламі;
от си́лы ад сі́лы;
под си́лу, по си́лам па сі́лах, пад сі́лу;
это ему́ по си́лам гэ́та яму́ па сі́лах (пад сі́лу);
по ме́ре сил на ко́лькі хапа́е сі́лы, па ме́ры сіл;
си́лою веще́й сі́лаю акалі́чнасцей, хо́дам падзе́й;
не под си́лу не пад сі́лу;
э́та рабо́та ему́ не под си́лу гэ́та рабо́та яму́ не пад сі́лу (не па плячы́);
что есть си́лы з усяе́ сі́лы;
че́рез си́лу це́раз (праз) сі́лу;
набира́ться сил набіра́цца сі́лы;
вы́биться из сил вы́біцца з сіл;
в расцве́те сил у ро́сквіце сіл;
сил нет сі́лы няма́, сіл нестае́;
с пози́ции си́лы з пазі́цыі сі́лы;
си́ла соло́му ло́мит
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)