све́жесть ж.

1. све́жасць, -ці ж.;

2. (прохлада) халадо́к, -дку́ м., прахало́да, -ды ж., хо́лад, -ду м., я́дранасць, -ці ж., све́жасць, -ці ж.;

из окна́ пахну́ло све́жестью з акна́ паве́яла халадко́м (прахало́дай, све́жасцю); см. све́жий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)