речь
1. (способность говорить) маўле́нне, -ння
о́рганы ре́чи о́рганы маўле́ння (мо́вы);
разви́тие ре́чи развіццё маўле́ння (мо́вы);
лиши́ться да́ра ре́чи переводится безл. формой адня́ць (адабра́ць) мо́ву;
он лиши́лся да́ра ре́чи у яго́ адняло́ (адабра́ла) мо́ву;
2. (язык) мо́ва, -вы
речь ребёнка мо́ва дзіця́ці;
у́стная речь ву́сная мо́ва;
3. (выступление) прамо́ва, -вы
речь прокуро́ра прамо́ва пракуро́ра;
4. (беседа) гу́тарка, -кі
дру́жеская речь сябро́ўская гу́тарка;
завести́ речь о чём-л. заве́сці гаво́рку (размо́ву) аб чым-не́будзь;
не мо́жет быть и ре́чи не мо́жа быць гаво́ркі, няма́ чаго́ і гавары́ць;
об э́том не́ было и ре́чи пра гэ́та і гаво́ркі не было́;
5.
ча́сти ре́чи часці́ны мо́вы;
пряма́я речь про́стая мо́ва;
ко́свенная речь уско́сная мо́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)