разрыва́тьII
1. (землю) раско́пваць; (рылом — о животных) разрыва́ць;
2. (приводить в беспорядок) раско́пваць, разваро́чваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разрыва́тьII
1. (землю) раско́пваць; (рылом — о животных) разрыва́ць;
2. (приводить в беспорядок) раско́пваць, разваро́чваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)