разры́в м.

1. (действие) разры́ў, -ры́ву м., разрыва́нне, -ння ср.;

разры́в дипломати́ческих отноше́ний разры́ў дыпламаты́чных адно́сін;

разры́в се́рдца разры́ў сэ́рца;

разры́в снаря́да разры́ў снара́да;

2. (отверстие, промежуток) разры́ў, -ры́ву м.;

3. (отсутствие связи) разры́ў, -ры́ву м.;

разры́в-трава́ разг., бот. разры́ў-трава́, -вы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)