разго́н

1. разго́н, -ну м.;

2. (разбег) разго́н, -ну м., разбе́г, -гу м.;

3. плот., портн. клін, род. клі́на м.;

с разго́на (у) з разго́ну (разбе́гу);

в разго́не у разго́не;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)