пью́щий
1. прич. які́ (што) п’е;
2. прил. піту́шчы;
3. сущ. піто́к, род. пітака́ м., піту́шчы, -шчага м.; (пьяница) п’я́ніца, -цы м. и ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)