пучи́на ж.

1. (водоворот) вір, род. ві́ру м.;

ло́дку поглоти́ло пучи́ной ло́дку паглыну́ў вір;

2. (болотная) дрыгва́, -вы́ ж.;

3. (морская) бяздо́нне, -ння ср., бе́здань, -ні ж.;

вве́ргнуть в пучи́ну бе́дствий уцягну́ць у бяздо́нне (у бе́здань) бе́дстваў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)