протруби́ть сов.

1. пратрубі́ць;

2. перен. пратрубі́ць, празвані́ць;

◊

протруби́ть у́ши адзвані́ць ву́шы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)