противоре́чие ср.

1. супярэ́чнасць, -ці ж.;

вну́треннее противоре́чие уну́траная супярэ́чнасць;

2. (возражение) пярэ́чанне, -ння ср.;

он не те́рпит противоре́чий ён не выно́сіць пярэ́чанняў;

дух противоре́чия дух пярэ́чання;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)