пропали́ть​II сов., разг., уст.

1. (выстрелить) вы́паліць, пальну́ць;

2. (в течение какого-л. времени) прапалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)