принадле́жность ж.
1. (состояние) прынале́жнасць, -ці ж., нале́жнасць, -ці ж.;
принадле́жность к коммунисти́ческой па́ртии прынале́жнасць (нале́жнасць) да камуністы́чнай па́ртыі;
2. (о предмете) прыла́да, -ды ж., мн. прыла́ды, собир. прыла́ддзе, -ддзя ср.; (для работы — обычно) начы́нне, -ння ср.; інструме́нт, -та м.; (снасть) снасць, род. сна́сці ж.; прыпа́сы, -саў мн.; (вещь) рэч, род. рэ́чы ж.;
канцеля́рские принадле́жности канцыля́рскія прыла́ды;
пи́сьменные принадле́жности пісьмо́выя прыла́ды;
бри́твенные принадле́жности прыла́ды для гале́ння;
принадле́жности маши́ны прыла́ддзе (для) машы́ны;
столя́рские принадле́жности сталя́рскія інструме́нты;
рыболо́вные принадле́жности рыбало́ўныя сна́сці (прыла́ды, прыпа́сы);
принадле́жности туале́та рэ́чы туале́ту;
3. (неотъемлемый признак) (неад’е́мная) прыме́та, -ты ж.; (свойство) уласці́васць, -ці ж.;
◊
по принадле́жности каму́ (куды́) нале́жыць;
обрати́ться по принадле́жности звярну́цца да каго́ (куды́) нале́жыць;
переда́ть по принадле́жности перада́ць каму́ (куды́) нале́жыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)