приго́жий

1. обл., нар.-поэт. прыго́жы;

приго́жий челове́к прыго́жы чалаве́к;

2. (погожий) разг. паго́дны, паго́длівы;

приго́жий день паго́дны (паго́длівы) дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)